Салсан нөхөртөө баярлалаа Айлын эрх шар охин 20 хон насандаа , мөрөөдлийн сайхан залуутай гэрлэж хоёр сайхан үртэй бусдаас дутах юмгүй 15 жилийг үджээ. Нөгөө дуулах, бүжиглэх дуртай, англи хэлний олимпиадын медальтай, онц сурлагатан, музейн тайлбарлагч болохыг мөрөөддөг инээж ханиасан сэргэлэн шар охин нэг л мэдэхэд бүдүүн тарган авгай болсноо мэдэрч билээ.Их сургуулиа төгсөөд хүүхэд гаргаж гэрт суугаад бараг 8 жилийг үдсэн бөгөөд олигтой ч ажил хайж үзэлгүй хадмынхаа зуулчилснаар бензин клонкт түгээгчээр ажиллаж, гэртээ харьж хоол ундаа хийх, хүүхдийн даалгавар хийлгэх, ээлжинд гарах, хотоос зайдуу ээж аавдаа юм дөхүүлэх гээд ёстой бүтэн амьдралын Номио шиг 15 жил амьдарсан байдаг юм.
Найз нөхдөөсөө ч холбоо тасарч, хүнээр хайрлуулах, хайрлах мэдрэмж ямар байдаг билээ гэдгийг мартталаа амьдралын төлөө зүтгэсэн мэт санагддаг. Үеэл дүүгийн минь хурим болоод өмсөх гэсэн олигтой хувцасгүй, нүүрэнд будаг тогтохгүй болтлоо арьс минь гандаж, үс минь хэзээ хамгийн сүүлд үсчинд орсон билээ гэмээр гундсан байснаа мэдсэн.Тансаг ресторанд сууж байхдаа нөхөр надаас жийрхээд байгааг, хамт явахдаа уцаарлаад байгааг анх удаа анзаарч, хүн болгон Галаагийн бага мөн үү гэж таньж ядан царай гаргахыг хараад битүүхэн дотроо өмөрч билээ. Хэзээ хаана би өөрийгөө гээчих вээ. Нөхөр шөнийн 3 цагт ажлын хүнээрээ хүргүүлээд со/гтуу ирэхэд миний бүх амьдрал хөмөрсөн дөө.Нэг залуухан бүсгүйтэй учиртай болоод бараг хоёр жил хоёр талд амьдарч явсныг нь утсанд ирсэн мессежээр нь мэдэж билээ. Найзынх нь эхнэрээс бүх үнэнийг сонсоод надаас бусад нь бүгд мэдэж байсан гэж үү гэж уйлж байсансан. Том охин минь хүртэл мэддэг байсан гэж бодохоор өөрийгөө хэнд ч хэрэггүй гэрийн үйлчлэгч юм байна гэсэн мэдрэмж төрсөн.Бүх зүйл тодорхой болоход нөхөр нөгөө бүсгүйгээ сонгосон доо. Би хоёр хүүхдээ бодоод мэдсэн ч мэдээгүй юм шиг амьдарна. Хүн бүрийн л амьдралд тохиолддог зүйл биз дээ гэж хоёр жил тэвчсэн.Хоолыг нь хийж, хувцасыг нь угааж, аль болох тухтай байлгахыг хичээх тусам нөхөр минь цаашаа тэмүүлж, ирж хонох нь багасаж, хоёр хүүхэд өрөөндөө дуугаа хурааж, нөхөр зурагт үзэж, утасаа оролдохоос өөрийг хийхээ байж, хар бараан өдрүүд үргэлжилсээр байв.Нөхөр маань нэг өдөр ам нээж байраа зарж мөнгөө хоёр хуваагаад салъя гэж хэллээ. Би ч уйлан сөгдөн гуйж, хоёр хүүхдээ л элэг бүтэн өсгөж байвал тэр хүүхэнтэйгээ хэдий удаан уулзаж учирсан ч болно гэж үнэн сэтгэлээсээ гуйж билээ. Хоёр хүүхэд амралтаараа аав ээжийнх рүү явсан тэр орой миний бүх итгэл найдвар тасарсан юм.Халамцуухан нөхөр минь нөгөө хүүхнээ гэрт дагуулж ирсэн. Дүрлэгэр алаг нүдтэй хөөрхөн бүсгүйгээ тас тэврээд “ Одоо наад хөлдүү толгой чинь юм ойлгож байна уу” гэж агсарсан. Гэрээсээ яаж гарснаа мэдэхгүй, хаашаа яваагаа мэдэхгүй машинаа унаад явж байхдаа ингээд ү.хчих юмсан гэж бодогдож билээ. Машины толинд зүүж өгсөн аавын минь хадаг, сур хоёр байгаагүй бол тухайн үед юу хийх байсан бол гэж бодохоос одоо ч айдас төрдөг. Дахиж би тэр босгоор алхаагүй, дахиж би уйлаагүй ээ.Одоо буюу хоёр жилийн дарааАав ээж, ах эгчийнхээ буянаар хуучин ч гэсэн хоёр өрөө байрандаа хүүхдүүдтэйгээ дэндүү аз жаргалтай амьдарч байна. Аав ээж минь өөрсдийн тарьсан ногоогоо дуртай цагтаа авчирч, гэрт минь тухалж, ах эгч минь хүүхдүүдтэйгээ орж гарч, найз нөхөд минь зочилж, гэрт минь үргэлж инээд хөөр, цацарч байна. Өмнө нь манайд хэн ч ирдэггүй байлаа. Ээж аав минь холоос зориод ирэхэд 1 үг ч олигтой сольчихдоггүй, илт дургүйцсэн зан нөхөр минь гаргахад аягатай цайгаа ч бүрэн уулгүй гардаг ээж аавыгаа их өрөвддөг байж билээ.Өөрийгөө умартсан залуу сайхан насныхаа төлөөсөнд хоёр сайхан үртэй үлдсэн тул би өмнөх амьдралаа бодож гуниж гутардаггүйээ. Энэ хоёр жилийн хугацаанд би яажшуухан амьдарснаа л хуваалцах гэж энэ их оршлыг бичлээ дээ. Хамгийн түрүүнд өөрийгөө хайрлахаар шийдсэн. Ногоочин аав ээжийн буянаар ногоотой бүх хоолонд дуртай байлаа.Харин 15 жил үргэлж нөхрийн таалалд нийцүүлж гурил, мах, будаа иддэг байжээ. Жиндээ анхаарч кето дэглэм, эрүүл зөв хооллолтын клубт явж 75кгаас 55 кг болж 6 сарын дотор л нөгөө сэргэлэн шар охины дайтай болсон доо.Хүн жин хасаад тураад ирэхээрээ өөртөө итгэлтэй, хайртай болдог юм билээ. Ажлаа сольж, мэргэжлээрээ музейн бүртгэл мэдээллийн санчийн ажил хийж, байгууллагынхаа хамгийн сайн дуучнаар шалгарч, хамт олонтой байх, тэдэнд хүндлэгдэх ямар сайхныг мэдэрч байна даа.Охин минь том болж гэрийн ажил, хоол хийхийг дор нь зохицуулдаг болж, хүү минь шатраар хичээллэж чамгүй амжилт гаргаж, амьдрал ийм сайхан гэж үү гэж хааяа хааяа инээмсэглэдэг болсон. Өөртөө цаг гаргаж, найз нөхөдтэйгээ уулзаж, найзынхаа салоноор байнга үйлчлүүлж, аав ээж минь сэтгэл тэнэгэр сайхан амьдарч байна аа.15 жилийн хугацаанд миний хамгийн их үзэн яддаг зүйл бол зурагт байлаа. Хүүхэд уйлаад, ганцаараа хуушуур хийгээд сууж байхад нөхөр удирдлага бариад буйдан дээр хэвтэж байгаа дүр зургийг одоо ч бодоход гомдол төрдөг.Тийм учраас манайх шинэ айл болоод огт зурагт аваагүй. Зурагтгүй тул бид 3 газраар том ор засаад ширээний гэрэл тавиад ном уншицгаана, хөөрхөн хөөрхөн юм ярьцгаана энэ нь хүүхдүүдийн сурлаганд ч нөлөөлсөн гэж боддог.Гэрээ 2 жил болоход бүрэн тохижуулж амжаагүй л байна. Цалингаас илүү гарсан мөнгөөрөө 3 уулаа амралтын өдрүүдээр музей үзнэ, кино үзнэ, ууланд авирна, аялалд явна, галт тэргэнд сууж үзнэ, шатрын тэмцээнүүд үзнэ, уран зургийн үзэсгэлэнг алгасалгүй үзнэ, хошин шог үзнэ, онгоцоор нисэж үзнэ, 3 уулаа бүжгийн дугуйланд хүртэл явж үзсэн.Хоёр хүүхэдтэйгээ уулзах далимдаа тал засаж саймшрах гэсэн нөхрөө хараад одоо дургүй хүрдэг. Харах тоолонд туулсан өрөвдөлтэй амьдрал минь нүдэнд харагддаг. Бид 1 л амьдарна. Охиндоо өөрийгөө орхиж болохгүй аз жаргалтай байхыг, хүүдээ хүнийг аз жаргалтай амьдруулах ёстойг ээж нь зааж л явна даа
